Na początku roku 1960 Urszula Broll i Andrzej Urbanowicz otrzymali część strychu kamienicy przy ulicy Piastowskiej 1. Pracownia położona w samym centrum miasta wkrótce stała się przestrzenią nie tylko twórczości obojga artystów, ale również spotkań, kontaktów i realizacji zespołowych. Neoawangarda, alternatywa, ezoteryka, buddyzm i inne wątki kultury niezależnej tworzą tu odtąd rzadko spotykaną oazę wolności. Zwykła dla pracowni jest gotowość dzielenia się przestrzenią, przecież prywatną, z każdą godną uwagi inicjatywą. Nie ulega wątpliwości kulturotwórcza rola tego miejsca – nie tylko w odniesieniu do Śląska. Animacja kultury niezależnej od aktualnie panujących przyzwyczajeń i dialog międzykulturowy są stałym przesłaniem pracowni. Krąg osób w taki czy inny sposób związanych z Piastowską, również spoza Śląska, jest bardzo szeroki. Świadczy o bogactwie i złożoności zjawiska, wartego zachowania w kolektywnej pamięci.

Jubileusz 60-lecia jest okazją do odkrycia korzeni tych kontaktów i inicjatyw. Czym było i jest to ważne dla kultury niezależnej miejsce?

„Pracownia Urszuli i Andrzeja, nie tylko z powodu wyróżniających już wtedy tych artystów, osiągnięć w dziedzinie sztuki, lecz również postawie, która w rozumieniu starożytnych Greków znaczyła „mistrzowie sztuk wyzwolonych”, była wówczas miejscem, w którym gościli ludzie kultury z całej Polski. Wśród tych, których udało mi się tam spotkać byli Hilary Krzysztofiak, Waldemar Świerzy, Marian Bogusz, Zygmunt Lis, Zygfryd Dudzik, Zdzisław Beksiński, Zdzisław Stanek, Julian Przyboś, Igor Neubauer i wielu innych twórców i teoretyków sztuki.” (Zagrodzki, J. (red.). (2004). Katowicki Underground Artystyczny po 1953 roku. Katowice.